Asosyal birey insanlarla iletişim kurmak istemez ve bunun akabinde iletişim becerileri de normal düzeyde gelişmez. Bu durum da teknolojinin bedenimize zararları ve ruhsal durumumuza zararlarını akla getiriyor. Çünkü günümüzde sosyal ortamdan uzaklaşan birey kendini televizyonun ve internetin uçsuz bucaksız kollarına bırakıyor. Dış dünyanın kapılarını kapatıp kendini eve hapseden birey hayatını internete bağımlı olarak geçirir.
Çeşitli nedenlerle insanlardan çekinme, utangaçlık, eleştirilme korkusu, sevilmeme korkusu, aşırı stres insanı depresyona sürükleyebilen etmenlerdendir ve bilindiği gibi depresyon belirtileri arasında hayata karşı isteksizlik, hiçbir şey yapmak istemem gibi durumlar vardır. Bütün bunların sonucunda kişi kendini asosyal biri olarak bulabilir.
Aile tarafından gelişimi desteklenmemiş, duygusal olarak boş bırakılmış, sosyal ortamlardan uzak tutulmuş veya sosyalleşmesi için fırsat verilmemiş çoğu çocuk da asosyallik yoluna adım atmış demektir. İş hayatıyla çocuğuna vakit ayıramayan çoğu aile çocuklarındaki televizyon ve internet bağımlılığından şikayetçidir. Fakat unutulmamalıdır ki destek görmeyen ve erken yaşta sosyalleştirilemeyen çocukların asosyalleşme sebepleri çocukla alakalı değil ebeveynin tutumuyla alakalıdır. Sosyal olmanın büyük çoğunluğu sonradan kazanılsa da doğuştan gelen mizaç özellikleriyle de alakalıdır. Lider vasıflara sahip olup olmama da doğuştan getirdiğimiz özelliklerimizle birebir alakalıdır.
Fakat özellikle 3-6 yaş arasında çocukların kendi başına bir şey başarabilme istekleri desteklenmiyorsa çocuk kendini yetersiz hissedecek, bunun sonucunda utangaçlığı öğrenecek ve dolayısıyla sosyal olmak için gerekli özgüveni kendinde bulamayacaktır. Bu durumun engellenmesi için çocukların özellikle 3-6 yaş arasında bağımsız olabileceklerine dair hisleri geliştirilmeli yani onlara sorumluluk verilmelidir ve devam eden okul çağında başarılı olabilecekleri etkinliklerle kendilerine güven duymaları sağlanmalıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder